Daarnaast bevinden zich nog tekeningen van Bureau Duintjer in het archief van Piet Goede, de belangrijkste tekenaar van het bureau, dat eveneens door het NAi verworven is. Die aanvulling is van groot belang voor de kennis over het werk van Duintjer, juist omdat het Duintjer-archief relatief weinig ontwerptekeningen bevat. In het archief Goede zitten bijvoorbeeld tekeningen van het ontwerp voor De Nederlandsche Bank.

Shake-hands

Duintjer was geen aanhanger van het Nieuwe Bouwen, maar hij stond sympathiek tegenover de uitgangspunten ervan. Hij bouwde functioneel, maar was niet dogmatisch en zeker niet a-esthetisch. Zijn werk kan gerekend worden tot de ‘shake hands architectuur’: de strakheid en abstractie van het modernisme gecombineerd met traditionele elementen. Een ontmoeting tussen beton en baksteen, tussen techniek en vormgeving.

Le Corbusier

Na zijn studie bouwkunde aan de Eidgenössische Technische Hochschule (ETH) in Zurich heeft Duintjer in 1933 bij Le Corbusier op het bureau gewerkt, zoals meer jonge architecten deden in die tijd. De ongekende mogelijkheden van gewapend beton zijn de basis van zijn werk gaan vormen. Ook de invloed van Frank Lloyd Wright is zichtbaar in de krachtige, horizontale, ver uitkragende vloeroverstekken en de grote glazen puien. Heldere structuren, open plattegronden en zorgvuldige detaillering zijn kenmerkend voor Duintjer. Net als zijn keuze voor natuurlijke materialen als hout, beton en baksteen en het gebruik van daglicht.

Jaren zestig

Duintjer beheerste een heel scala aan typologieën: hij ontwierp woningen, kantoren, oorlogsmonumenten, stadsuitbreidingen, kerken, scholen, fabrieken en ziekenhuizen. De belangrijkste werken uit zijn oeuvre kwamen tot stand in de jaren zestig, toen de economie weer aantrok. Hij bouwde het hoofdgebouw voor Schiphol, de Nederlandsche Bank en het ABN kantoor in Amsterdam, provinciehuizen in Zwolle en Assen, het Christelijk Lyceum Buitenveldert en het Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. Grote gebouwen die toch open en toegankelijk waren voor de burger. Zo werden in zijn architectuur de maatschappelijke veranderingen van zijn tijd zichtbaar.

Cityvorming

De bekendste gebouwen van Duintjer waren en zijn nog steeds omstreden: De Nederlandsche Bank aan het Frederiksplein en het ABN kantoor aan de Vijzelstraat, beide in het centrum van Amsterdam. De politiek van cityvorming, grootschalige ingrepen op het gebied van nieuwbouw en infrastructuur in de binnenstad, kende fanatieke tegenstanders. De kritiek op het gebouw van Duintjer betrof meer de lokatie en de functie dan het gebouw zelf. DNB bestaat uit een rechthoekige toren van 66 meter hoog, omgeven door laagbouw van 120 meter lang en 100 meter diep, met afwisselend open en gesloten geveldelen. Hoewel Duintjer met de laagbouw en de roodbruine betegeling heeft willen aansluiten bij de omringende stad, is er toch sprake van een grote schaalsprong en een stijlbreuk met de historische binnenstad.

Ban de bank

De bouw van het ABN kantoor aan de Vijzelstraat leidde tot rellen en de oprichting van het actiecomité ‘Ban de bank’. Het gebouw zou door zijn maat, schaal, verschijningsvorm en functie niet in het straatbeeld passen. De ‘Vijzelbank’ werd het symbool van een gemeentepolitiek die aanstuurde op schaalvergroting ten koste van het wonen in de binnenstad. Ook hier heeft Duintjer geprobeerd het gebouw in te passen in de omgeving, onder andere door een getrapte volumeopbouw en een begane grond met winkels.

Mijlpaal

Tegenwoordig wordt het gebouw aan de Vijzelstraat steeds meer als mijlpaal van het modernisme beschouwd, dat de omslag markeert in het denken over de binnenstad die zich in die tijd voltrok. Die heeft ertoe geleid dat de binnenstad in 1999 beschermd stadsgezicht is geworden. Net als DNB is de ABN een open en functioneel gebouw, geen gesloten bastion zoals het nabijgelegen bankgebouw van De Bazel. Het gaf uitdrukking aan een nieuwe positionering van bankgebouwen in de samenleving als toegankelijke, dienstverlenende instellingen.

Kerken

Duintjer wordt vaak vereenzelvigd met grootschalige, ‘foute gebouwen’. Minder bekend zijn de kerken die hij bouwde, hoogtepunten uit de moderne architectuur en behorend tot zijn beste werk. Tijdens de oorlog heeft Duintjer in drie concentratiekampen gezeten. Van huis uit slechts passief aanhanger van de Nederlandse Hervormde Kerk, raakte hij in die periode intensiever bij het geloof betrokken. Dat is er wellicht mede oorzaak van dat hij na de oorlog een aantal opdrachten kreeg voor het bouwen van kerken.